Talnarunur
Vektorar
Fylgni
Áhrif
Víxlfylgni
Sjálffylgni
Leitni
  Lítið horn milli vektora tveggja talnaruna þýðir að stak fyrir stak eru þær hlutfallslega álíka stórar. Til dæmis er hornið milli a og b aðeins 6,8° :
a = ( 5, 9, -7, 3, 0 )   b = ( 5, 8, -6, 2, 1 )

Málið vandast þegar meðaltal runanna er ekki hið sama, þótt þær að öðru leyti fylgist að. Þannig er hornið milli a og c um 57,6° :

c = b + 20 =( 25, 28, 14, 22, 21 )

Lausnin er fólgin í því að bera saman dreifivektora runanna, því þá hafa meðaltöl runanna verið dregin frá þeim og hornin verða jafnstór. Við skilgreinum því fylgni milli tveggja talnaruna x og y sem kósínus milli dreifivektora þeirra og táknum hana með flg(x,y):

Stundum er fylgnin kennd við Pearson og táknuð með r. Á ensku heitir fylgnistuðullinn þá Pearson's r, og þannig er hann til að mynda skráður í hjálpinni með Excel.

Þegar algjör fylgni er milli tveggja jafnvíðra vektora, flg(x,y) = +1, eru dreifivektorar þeirra nákvæmlega eins. Þegar fylgnin er 0 segjum við að engin fylgni sé milli vektoranna, en sé flg(x,y) = -1 er fullkomlega öfug fylgni milli vektoranna.

Fylgni milli tveggja eða fleiri para af jafnvíðum vektorum er auðvelt að reikna í Excel. Þá raðar maður vektorunum í samliggjandi dálka, lýsir þá upp og velur Correlation. Excel býr þá til þríhyrnings-töflu, þar sem fylgni milli allra vektor-paranna kemur fram. Athugið að í hornalínu töflunnar er fylgnin 1, vegna þess að vektorarnir hafa fullkomna fylgni við sjálfar sig!