Barónsstígur 19-27. Þessi hús eru hluti af blokkar-byggingu sem umlykur innri garð. Þetta fyrirkomulag var ákveðið í skipulaginu frá 1927 og var einkum ætlað eignalitlu fólki. Samskonar hverfi frá þessum tíma er líka að finna í vesturbænum.
Skipulagið frá 1927 gerði ráð fyrir að öll timburhús yrðu rifin. Helsta einkenni skipulagsins var að „gert var ráð fyrir húsaröðum meðfram flestum götum. (...) Slík skipulagsgerð er kölluð rand- eða blokkarbygging.“ Þetta var í þeim anda sem tíðkaðist í stórborgum í Evrópu á þessum tíma. Sambyggð hús voru sögð hagkvæm fyrir efnalítið fólk, auk þess sem þau veittu skjól fyrir hinum reykvíska næðingi. Gott dæmi um þetta eru verkamannabústaðir Guðjóns Samúelssonar við Hringbraut sem heildstætt verk og randbyggðir í kring um Njálsgötu, Snorrabraut, Grettisgötu og Barónsstíg og Njálsgötu, Snorrabraut, Bergþórugötu og Barónsstíg þar sem líkar byggingar liggja upp að hvorri annarri og mynda heild.
Einlyftar steinsteyptar viðbyggingar í miðbæ Reykjavíkur.
Uppruni, saga og samhengi.
BA-ritgerð eftir Davíð Sigurðarson
